Çanakkale Siperlerinde Ramazan-ı Şerife Dair Bir Mektup (105 Sene Evvel)
Benim güzel kızım,
Bugün Temmuz 14, Ramazan'ın ikinci günü. Şeyhülislam oruç tutmayabilirsiniz diye fetva yayınladı. Ama benim içim rahat etmedi. Oruca niyetlendim. Sahur vakti çalıların arasında iki kök çiriş (pırasadan daha küçük bir ot) buldum. Onlarla sahur ettim. Gündüzü yeni siperler kazdık. Hiç susamadım. Taarruz arttı. Kafamızı çıkaramadık. Akşam olunca bir asker ezan okudu. Siperin içinde matara elden ele dolaştı. Herkes orucunu su ile açtı. Ben zannettim ki sadece ben oruçluyum. Meğer bölüğün hepsi oruçluymuş. Matara en son bana geldi. Geldi ama ben kendimden utandım. Arkadaşlarım hepsi sahursuz oruç tutmuşlar. Ben ise iki çirişi yediğim için arkadaşlarıma karşı kendimi mahcup hissettim. O gün oruçlu şehit olan Erzurumlu, Darendeli ve Yenicelinin hakkını nasıl öderim diye gözyaşı döktüm..."
Vatan ve mukaddesat uğruna canlarını seve seve feda eden Aziz şehitlerimizi ve kahraman gâzilerimizi rahmet ve minnetle yâd ediyorum.
Allah ibadetlerimizi ve dualarımızı kabul eylesin.
Bu mübarek ruhdan bizi mahrum bırakma Yaaa Rabbim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder